Test klasycznych filmów 400

W plecaku mam od dłuższego czasu trzy kasety do RB67. Postanowiłem je wykorzystać do testów aby znaleźć swój ulubiony film.

To jest pierwsza część testów, będą kolejne.
Na początek sprawdziłem klasyczne średnioczułe, które używam najczęściej do portretów. Bergger jest nowym filmem na rynku, więc warto go było wypróbować i zestawić z Ilfordem i Kodakiem.

Zdaje sobie sprawę, że dwie sceny to zdecydowanie za mało do wyciągania daleko idących wniosków czy pouczania was. Jednak filmy są drogie i szkoda robić 3 rolki jednocześnie ;)
Potraktujcie to jako ciekawostkę i zabawę.
Należy wziąć pod uwagę, że każdy z nas wywołuje filmy trochę inaczej. Mamy odmienne preferencje co do wywoływacza. W waszym przypadku efekty mogą być trochę inne.


Aparat
Zdjęcia wykonano aparatem Mamiya RB67.
Obiektyw standardowy 90mm Sekor C. Kadr portretowy na pełnym otworze czyli przysłona 3,8. Drugi kadr krajobrazowy, przymknięty do F 5,6.

Wywoływacz
Klasyczny D76 Kodaka w rozcieńczeniu 1+1. Uniwersalny i nie zmienia krzywej filmu.

Pomiar światła
Zmierzone światło padające, przy wyciągniętej kopułce umieszczonej przed twarzą w cieniu. Pomiar na iso 400.

Testowane filmy

Hp5 Ilforda, Bergger Pancro, Tri-x Kodaka.

Dla uzupełnienia, Bergger w górnej części kadru jest zaświetlony na jednym zdjęciu. Nieszczelna kaseta, która już została naprawiona.

Jak przy dobrym rozwiązaniu zadania ustaliliśmy dziedzinę naszych działań, określiliśmy zmienne, czas wziąć się za analizę.

Klikać aby powiększyć.

Hp5, Bergger, Tri-x

Na pierwszy rzut oka widać, że wszystkie trzy filmy dały dość podobne zdjęcia. Kto się spodziewał diametralnych różnic, mógł się zawieść. Pamiętajmy, że są to klasyczne emulsje 400.

Hp5, Bergger

Hp5, Tri-x

Hp5, Bergger

W moim odczuciu pomiędzy trixem a Hp5 różnice są subtelne, odstaje trochę Bergger, który funduje nam bardzo kontrastowy obrazek. Jest zdecydowanie bardziej ziarnisty. Nie oceniam czy jest gorszy czy lepszy, każdy z nas lubi co innego. Ja też czasem preferuję bardziej gładki obrazek a innym ziarnisty. Mimo wszystko zbyt duży kontrast Berggera powoduje twardsze przejścia tonalne, przez do jest mniej plastyczny a wygląd ziarna najmniej mi się podoba. Nie mówię, że robi brzydkie zdjęcia bo mam z niego piękne klatki.

Hp5, Tri-x

Hp5 jest najbardziej gładki, gładszy jak trix. Oba raczej równe tonalnie.

Hp5, Bergger, Tri-x

 Bergger, Tri-x

 Hp5, Tri-x

Bergger, Tri-x

Hp5, Tri-x

Różnice między filmami zauważam głównie w cieniach. Są one dość subtelne, dlatego nie zdziwię się, jeśli ktoś powie, że patrząc ogólnie, bez dzielenia włosa na czworo, obrazek jest niemal identyczny. 

Jeśli nie widzisz różnicy, to po co przepłacać - kupuj najtańszy.

Chciałbym jeszcze zrobić test na powiększalniku żeby mieć szersze spojrzenie na to porównanie.